Otaku do Ataku

Przysiadła przy klasowym stoliku, tym razem z tacą z jedzeniem. Było ciężko, jako że spagetti było między zaprawionymi ogonami mangust, a karaluchami. Nikogo więcej z jej klasy nie było. Może to i dobrze, jednak wolała jednak by ktoś pokroju Yumiko był teraz z nią. Zaczęła powoli bawić się jedzeniem, jako że znowu musiała się zmuszać do apetytu. Myślała nad tym co się stało na ostatniej lekcji i nie chodziło tu o to, że musiała iść po niej do łazienki, jako że częściowo była cała osmolona. Chodziło tu raczej o strasznego nauczyciela, który lubił bawić się jej emocjami. Czy mój strach naprawdę musi być tak widoczny?, spytała siebie ze zrezegnowaniem. Druga rzecz to walka Alexa z Kentą.
"[...] ale przestań niepokoić Norę, przez ciebie jest smutna." - Na cholerę on to mówił?! Teraz nie dość, że nad tym myślała, to wychodzi na to, że to jej wina.
Zrezygnowana odstawia widelec i rozlozyla sie na lawce z rezygnacja.

Wystraszyła się. Serio, była tak zamyślona, że nie zauważyła wapirzycy póki ta się nie odezwała. Teraz opierając się o stół na ugiętych łokciach wpatrywała się otępiała na Hatsushi. I tak jeszcze kilka sekund.

- N, nie, nic - odparła nerwowo, protestując się. Jednak nie odważyła się chwilowo zrobić nic więcej. Po chwili spróbowała zrelaksować mięśnie i sięgnąć po jedzenie, jednak nie miała ochoty zjeść więcej niż dwa widelce makaronu.

Chwilę po odejściu Hatsushi, Yumiko w wiadomym celu także przyszła do bufetu. Nie czuła się zbyt głodna, pewnie ze stresu spowodowanego pierwszymi dniami w nowej szkole więc wzięła jedynie małą porcję smacznie wyglądającej zupy. Odeszła powoli iż strasznie często zdarzało jej coś rozlać. Po dotarciu z posiłkiem i zauważona przez Norę przywitała się cichutkim - cześć. Usiadła i powiedziała także ciche - Smacznego. - do ślęczącej nad prawie pełną porcją spaghetti Nory.

- Powinnam zdążyć, a ty? Nie jesz już więcej? - Odpowiedziała udając że nie usłyszała pierwszej wypowiedzi Nory. Nie chciała oceniać nowo poznanej osoby choć może i dla niej wydawała się ona troszkę straszna.

- Myślę że jakoś to sobie wyjaśnią, mimo wszystko jest nas tylko piątka w klasie więc nie ma sensu robić sobie wrogów - odpowiedziała, po czym zjadła ostatnie łyżki zupy.

- Okej, chodźmy - odpowiedziała wstając od stołu, po czym razem z Norą wyszły ze stołówki.

                                                                                                                   - WĄTEK ZAKOŃCZONY -