Otaku do Ataku

-Cholera, znowu zaspałem.-przeklinał sobie w myślach. Spóźnienia Kenty nie były czymś nowym i już się zdążył przyzwyczaić, że zawsze musi biegnąć na lekcje, a minęły dopiero kilka dni nauki w tej szkole. Przecież fajne sny były czymś lepszym niż budzik. Przy okazji trzeba znowu kupić nowy. Biegł przed siebie, kiedy zauważył wyłaniającą się sylwetkę z pokoju dyrektora. Instynktownie się zatrzymał, bo nie chciał od samego rana słuchać kazań dyrektora a to że nie można biegać bo korytarzu, skakać przez okna lub wdrapywać się na dach bo ściannie. Gdy już był wystarczająco blisko celu ukłonił sie ładnie i powiedział "dzień dobry".

Spojrzał w stronę rozmówcy stał przed nim młody chłopak w yukacie nie przypominał ucznia, ale nauczyciela też nie. -Uff, czyli to nie dyrektor, całe szczęście. To nie przez fryzury, tylko każdy próbuje jak może żeby omijać ten kabinet najbardziej ja. Dlatego dziwne jest jak ktoś z własnej woli tam wchodzi. A tak przy okazji jestem Akamori Kenta.-Wyciągnął w jego stronę rękę w geście uściśnięcia dłoni

-Dobrze.W takim razie chodźmy.-łapiąc chłopaka za rękę i ciągnąc w stronę klasy.-Chyba jeszcze się nie dowiedział.-Mamrotał sobie pod nosem.- A więc miło mi cię poznać. Jesteś tutaj nowy? Jaki numer pokoju? Ulubione jedzenie? Numer buta? Jakim potworem jesteś? Skąd jesteś? -Przestał myśleć i zaczął zadawać nowo poznanemu chłopakowi masę pytań.

-Biegnąc rano nie wyrobiłem na zakręcie i jakby to ująć... Stworzyłem nowe drzwi do pokoju za ścianą.

Po przejściu kilku korytarzy. Kenta wypiął klatkę piersiową dumnie. -Nie daleko. Zostało nam tylko wyskoczyć przez okno i wejść przez okno. -Po czym wyskoczył jak poparzony. Gdy wylądował jak akrobata wstał z ręką wyprostowanymi do przodu po czym rozchylił je w różne strony i przyłożył do ciała. -Udało się! Wreszcie lądowanie wykonałem poprawnie.

Odwrócił się i spojrzał zdziwiony. -Święto? Nie, ja tak zawsze skacze z okna jak jestem spóźniony, żeby spróbować prześlizgnąć się do swojej ławki tak, żeby nauczyciel nie zauważył.